Είναι εύκολο να βρείτε μεγάλους μετεωρίτες (ή τους κρατήρες τους) μόλις φτάσουν στη Γη, αλλά οι μικρότεροι συχνά παραμελούνται – οι επιστήμονες ανακτούν λιγότερο από το 2%. Σύντομα, ωστόσο, μπορεί να είναι απλώς θέμα αποστολής ρομπότ για να κάνει τη δουλειά. Οι πληροφορίες σήμερα αναφέρουν ότι οι ερευνητές έχουν αναπτύξει ένα σύστημα με αυτόνομα drones να χρησιμοποιούν μηχανική εκμάθηση για να βρουν τους μικρότερους μετεωρίτες σε περιοχές κρούσης που είτε είναι «κρυμμένες» (ακόμη και αν οι παρατηρητές εντοπίζουν την πτώση) ή απλά απρόσιτες.
Η τεχνολογία χρησιμοποιεί ένα μείγμα συνελικτικών νευρωνικών δικτύων για την αναγνώριση μετεωριτών που βασίζονται σε εκπαιδευτικές εικόνες, τόσο από διαδικτυακές εικόνες όσο και από στάδια λήψης από τη συλλογή της ομάδας. Αυτό βοηθά το AI να διακρίνει μεταξύ διαστημικών πετρωμάτων και συνηθισμένων πετρών, ακόμη και με ποικίλα σχήματα και συνθήκες εδάφους.
Τα αποτελέσματα δεν είναι άψογα. Ενώ ένα δοκιμαστικό αεροσκάφος εντόπισε σωστά μετεωρίτες που είχαν φυτευτεί, υπήρχαν επίσης μερικά ψευδώς θετικά. Θα μπορούσε να είναι λίγο πριν τα ρομποτικά αεροσκάφη να είναι αρκετά αξιόπιστα για να παρέχουν ακριβή αποτελέσματα από μόνα τους.
Ωστόσο, οι συνέπειες για τη διαστημική επιστήμη είναι σημαντικές εάν η τεχνολογία αποδειχθεί ακριβής. Θα βοηθούσε τους επιστήμονες να εντοπίσουν και ενδεχομένως να ανακτήσουν μετεωρίτες που είναι πολύ μικροί για να βρουν ή πολύ απομακρυσμένοι. Αυτό, με τη σειρά του, θα μπορούσε να βοηθήσει στον εντοπισμό πηγών μετεωρίτη και στον προσδιορισμό των συνθέσεων των πετρωμάτων. Με απλά λόγια, τα αεροσκάφη θα μπορούσαν να γεμίσουν κενά στην κατανόηση της ανθρωπότητας από τα κοσμικά συντρίμμια που προσγειώνονται στο κατώφλι μας.
